(geçen haftadan devam) Kardeşleri Yusuf’u (as) babalarından koparıp tuzaklarını icra etmek için babalarının huzuruna çıkıp şöyle dediler.
Kardeşleri Yusuf’u (as) babalarından koparıp tuzaklarını icra etmek için babalarının huzuruna çıkıp şöyle dediler.
“Yarın onu bizimle beraber (kıra) gönder de bol bol yesin (içsin), oynasın. Biz onu mutlaka koruruz.” (Yusuf Suresi, 12/12)
Babalarının buna cevabı onların zihninde bir ufuk açacak şekilde geliyor. “Babaları, “Doğrusu onu götürmeniz beni üzer, siz ondan habersiz iken onu kurt yer, diye korkuyorum.” (Yusuf Suresi, 12/13) kurt yemesi fikri onların zihinlerinde bir şimşek çaktırıyor ve tuzaklarını bunun üzerine kurguluyorlar.
Yusuf (as) kuyuya atılıyor, gömleği çıkarılıp kana bulanıyor ve babaları Yakup aleyhisselamın huzura kurt yedi olarak çıkıyorlar.
“Ey babamız! dediler, biz yarışmak üzere uzaklaştık; Yusuf'u eşyamızın yanında bırakmıştık. (Ne yazık ki) onu kurt yemiş!..”(Yusuf Suresi, 12/17)
Düşünceler fiil oluyor.
Yüksek dağların başından kar ve fırtına eksik olmaz. Belanın en büyüğü ve çetini de peygamberlerin başına geliyor.
Yusuf’un (as) çilesi de bitmiyor. Köle olarak Mısır azizine birkaç dirheme satılıyor. Dünyanın ikinci büyük güzeli olan insan birkaç dirhem gibi değersiz bir paraya satılıyor ve yeni bir imtihan başlıyor.
“Evinde bulunduğu kadın (gönlünü ona kaptırıp) ondan arzuladığı şeyi elde etmek istedi ve kapıları kilitleyerek, “Haydi gelsene!” dedi. O ise, “Allah’a sığınırım, çünkü o (kocan) benim efendimdir, bana iyi baktı. Şüphesiz zalimler kurtuluşa eremezler” dedi.”(Yusuf Suresi, 12/23)
“İkisi de kapıya koştular. Kadın, Yûsuf’un gömleğini arkadan yırttı. Kapının yanında hanımın efendisine rastladılar. Kadın dedi ki: “Senin ailene kötülük yapmak isteyenin cezası, ancak zindana atılmak veya can yakıcı bir azaptır.”(Yusuf Suresi, 12/25) Dikkat edilirse Züleyha’ın ceza konusunda ilk tercihi zindana atılması fikridir. Onun öldürülmesini istemiyor. Böyle ani bir karşılaşmadan sonra tercihi zindana atılması. Bu şu anda bir düşünce. Fiil olma yolunda bir düşünce.
“…Andolsun, eğer kendisinden istediğimi yapmazsa, mutlaka zindana atılacak ve elbette sürünenlerden olacaktır!”(Yusuf Suresi, 12/32)
Yusuf’un (as) buna cevabı ise, “Yûsuf, “Ey Rabbim! Zindan bana, bunların beni dâvet ettiği şeyden daha sevimlidir. Onların tuzaklarını benden uzaklaştırmazsan, onlara meyleder ve cahillerden olurum” dedi.”(Yusuf Suresi, 12/33) Yusuf (as) başka bir kurtuluş yolu da isteyebilirdi, ancak o da zindan tercihinde bulundu ve düşünce fiile döndü.
“Sonra, vezir ve arkadaşları bunca kesin deliller görmelerine rağmen, dedikoduları kesmek gayesiyle, bir müddet için onu hapse atmayı uygun buldular.”(Yusuf Suresi, 12/35)
"Kulum Beni nasıl tanırsa, ona öyle muamele ederim." (Buharî, Tevhid: 15, 35) hadisinin sırrı da tahakkuk etmiş oldu. Düşünceler fiil oldu.
